Ik laat me verrassen door de taal van de grafiek. Het maakt ruimte voor nieuwe beelden.

1957, Stockholm, Zweden

Zolang als ik me kan herinneren heb ik bossen getekend. De sfeer, de dynamiek, leven en vergankelijkheid broederlijk naast elkaar, dat is wat ik teken. Later zijn daar andere thema’s bijgekomen; binnenruimten en verhalen. Eigenlijk is het steeds hetzelfde thema; hoe breng ik het avontuur dat beeldend onderzoek heet tot een goed einde in het spanningsveld tussen beeld en onderwerp. Met afbeelden heeft het niet zoveel te maken wel met motoriek, huid van het werk en vooral sfeer.  

Ik heb me laten inspireren door het werk van grote schilders als Ruisdael, Seghers, Friedrich uit de 17e en 19e eeuw, door expressionisten uit het begin van de 20e eeuw. Soms zijn ze letterlijk het vertrekpunt voor mijn tekeningen. Het materiaal waar mee ik werk, verschillende papiersoorten, klei en Oost-Indische inkt, vaak gecombineerd met krijt bepalen voor een groot deel het beeld. 

De houtsnede neemt een speciale plaats in, in mijn werk. Eerst alleen zwart/wit later meerdere kleuren en meer complexe drukprocedes. De techniek dwingt me enerzijds tot rust en bedachtzaamheid door het tijdrovende en dwingende karakter, anderzijds daagt het me, door zijn speciale karakter uit tot experimenteren. Elke verrassende toevalligheid kan weer een vertrekpunt zijn voor een nieuw beeld.

---

---

---